Dat was de eerste gedachte toen we vrijdag middag het metrostation uitstapten in Shanghai. We hadden toen een treinreis van 10 uur achter de rug, vergezeld door een grote groep Chinese senioren die het bijzonder leuk vonden om vroeg in de ochtend door de trein te zingen en ons wakker te schudden. Ach ja, we waren tenminste goed wakker tegen de tijd dat we uitstapten.

In de metro waren we al tot de conclusie gekomen dat Shanghainezen er een stuk beter uitzien dan de Chinezen die we tot dan toe gezien hadden. Niet alleen beter gekleed maar de mannen hadden hier een heus kapsel in plaats van dat recht geknipte haar wat niet anders doet dan recht omhoog staan.

Maar dus eenmaal buiten was het alsof we in een Europese stad waren beland. Aan de ene kant een grote winkel van Forever 21 in een karakteristiek oud met daarnaast andere grote winkels. En daarnaast een druk kruispunt. Maar de wegen zijn niet zo enorm chaotisch en breed als in Beijing, de stoepen liggen net iets verder van de straat af waardoor je niet het gevoel hebt dat je telkens aan de kant moet springen voor een auto en daarnaast zijn ze ook een stuk breder wat in het algemeen een minder benauwend gevoel geeft. Ook waren er amper straatverkopers, de kleine kiosken waren er wel, maar niet in de grote getalen die wij gewend zijn en de straten waren schoner.

Daarnaast was het aantal westerse mensen op straat zeker wel drie keer zo groot als in de hoofdstad. Vooral toen we die middag naar het financiële district gingen. Daar brachten we een kort bezoekje aan de Shanghai Stock Exchange. Verder stond ook een van de hoge gebouwen op het programma maar vanwege de regenwolken in de lucht had dat weinig zin. Wel is ons duidelijk geworden waar de term wolkenkrabber vandaan komt:

Na nog een gigantisch warenhuis te hebben bezocht begon het te schemeren, en zoals we gewend zijn wordt alles verlicht. Het uitzicht over de rivier die door de stad loopt is dan op z'n mooist:

's avonds bezochten we een brouwerij; een grote bruine kroeg waar we ons realiseerden dat we de afgelopen maanden vooral ‘aanmaak-bier' hebben gedronken. Het was heerlijk om in een bruin cafe te zitten zoals je die ook in Tilburg vindt, omringt door andere expats en te luisteren naar de goede verhalen die naar boven kwamen.

Zaterdag begon in het Yuyuan park, wat betekende dat we gevoelsmatig terug naar China gingen. Niet alleen het park zelf had kleine Chinese huisjes en decoratie ook de omgeving was als hectisch als in onze stad. Maar na een klein stukje lopen sta je opeens weer in een andere wereld; de French Concession, zoals de naam al doet vermoeden veel Frans-achtge gebouwen met balkonnetjes en lange smalle ramen, ook terrasjes en luxe winkels kwamen we tegen. Het contrast met waar we vlak daarvoor waren was groot.

Na nog een bezoekje aan People's Square (het middelpunt van de stad, een park met aan alle kanten zicht op grote gebouwen) liepen we via ‘East Nanjing Road' (een grote winkelstraat verlicht door alle uithangborden en advertenties) naar Captains bar. GEWELDIG, met een heerlijke cocktail met uitzicht op het financiële district!

Nadat we ons daarna hadden omgekleed en opgetut, waren we klaar om naar de luxe bar ‘Cloud 9' te gaan. Op de 58e verdieping van de Jinmao tower (dat is 238 op meter hoogte) genoten we van een drankje met uitzicht over de stad.

De avond werd voortgezet in M1NT. Dé club in Shanghai waarvoor je naam op de gastenlijst een vereiste is, en je aan de dresscode moet voldoen om binnen te komen. Natuurlijk geen probleem voor ons. Dus tussen de andere jetsets hebben we een geweldige avond gehad totdat onze voeten ons vertelde dat het wel genoeg was geweest voor die dag.

De volgende dag konden we een klein beetje uitslapen maar toen we ontstonden werden we aangenaam verrast door het mooie weer. Ideaal voor een mooie zondagswandeling over de Bund, met aan de ene kant groet oud-Europese gebouwen uit de jaren '20 en '30 en aan de andere kant ligt het water met daarachter de skyscrapers. Wat een contrast, en wat een heerlijke wandeling!

Ons tripje werd toepasselijk afgesloten met een lunch in het hoogste restaurant van het land op ongeveer 450 meter boven de grond in de Financial tower. Voor zover je kijken kon zag je de stad. Nog wat laatste foto's gemaakt en de stad nog even goed in ons opgenomen terwijl we concludeerden dat ‘we were enjoying the good life'!

's Avonds in sneltreinvaart terug. Waar de heenreis 10 uur duurde, was de terugweg bijna de helft daarvan. Maar dan zit je ook wel in een trein die met ruim 300 km/h door het land raast.

Het was een geweldig weekend, niet alleen vanwege de ‘beauty of the city', maar ook door het grote contrast met Beijing. We konden in Shanghai weer een beetje ruiken aan het leven zoals dat in Nederland is en dat kan soms best fijn zijn, alsof we een retourtje Europa hadden geboekt. Zachte bedden, het gemak dat mensen in deze stad Engels spreken en toiletten die voorzien zijn van zeep en toiletpapier werd door ons als echte luxe ervaren. En dat kon ik na ruim drie maanden Beijing meer waarderen dan ooit tevoren!

Op maandag werd het ‘feels like home' gevoel nog even voortgezet. Lisanne was voor haar laatste dag in Beijing dus samen hebben we nog even door de stad gewandeld en zonsondergang gezien op de berg achter de verboden stad. Verwend met een lekker zakje peppernoten en een lekker Nederlands klets middagje kan ik concluderen dat het een goede afsluiting was van mijn weekend. En daarmee is het ook een afsluiting van deze blog.